یکی از مهم‌ترین بخش‌های فن بیان و گویندگی، انعطاف و قدرت اندام‌های گفتاری مثل لب‌ها، زبان و فک است. اگر این اندام‌ها ضعیف باشند یا به‌خوبی حرکت نکنند، صدای شما مبهم، بی‌انرژی و غیرحرفه‌ای شنیده خواهد شد. یکی از تمرین‌های جذاب و کاربردی برای تقویت این بخش‌ها، تمرین آدامس فرضی است.
اندام‌های گفتار شامل قسمت‌هایی از بدن هستند که در تولید صدا و کلمات نقش دارند:
لب‌ها: برای وضوح حروفی مثل «ب»، «پ» و «م»
زبان: در تلفظ حروفی مثل «ر»، «ل»، «ت»
فک: برای باز و بسته شدن دهان و وضوح گفتار
سقف دهان و دندان‌ها: کمک به تولید ارتعاش و شکل‌دهی به صدا
هر چه این اندام‌ها قوی‌تر و منعطف‌تر باشند، صدای شما شفاف‌تر و گیراتر خواهد بود.
تمرین آدامس فرضی یک روش ساده برای تقویت اندام‌های گفتار است. در این تمرین شما وانمود می‌کنید که یک تکه آدامس بزرگ در دهان دارید و باید آن را بجوید، بچرخانید و با زبان حرکت دهید.
دهان را کمی باز کنید.
تصور کنید یک آدامس بزرگ در دهان دارید.
با حرکت دایره‌ای فک، آدامس فرضی را بجوید.
زبان را به اطراف دهان حرکت دهید.
آدامس فرضی را به سمت گونه چپ و راست هدایت کنید.
زبان را پشت دندان‌ها بچرخانید.
لب‌ها را بیشتر از حالت عادی باز و بسته کنید.
هنگام جویدن، حرکت اغراق‌شده لب‌ها را حفظ کنید.
تقویت زبان و لب‌ها برای وضوح بیشتر کلمات
انعطاف فک برای جلوگیری از خستگی هنگام صحبت طولانی
افزایش سرعت و دقت در تلفظ حروف
گرم‌کردن اندام‌های گفتار قبل از سخنرانی یا ضبط صدا
تمرین را روزانه ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام دهید.
روبه‌روی آینه تمرین کنید تا حرکات زبان و لب‌ها را ببینید.
می‌توانید قبل از خواندن متن یا سخنرانی، این تمرین را به‌عنوان گرم کردن صدا اجرا کنید.
تمرین آدامس فرضی یک روش ساده اما بسیار مؤثر برای تقویت اندام‌های گفتار است. این تمرین باعث افزایش انعطاف زبان، لب و فک می‌شود و در نتیجه صدای شما شفاف‌تر و حرفه‌ای‌تر به گوش خواهد رسید.
برای یادگیری تمرین‌های تخصصی‌تر و حرفه‌ای، پیشنهاد می‌کنیم در دوره‌های آموزش فن بیان آنلاین فن بیان شاپ شرکت کنید و مهارت‌های بیانی خود را به سطح بالاتری برسانید.
